Έλα κάθισε, παρεάκι! Σου έχω αχνιστό καφεδάκι στη χόβολη, σερβιρισμένο σε μπακιρένιο μπρίκι, λουκούμι, μοσχομυριστά κουλουράκια κανέλας και... κους-κους. Έλα μου και θα σου μάθω πως να βλέπεις τα μελλούμενα!. Αχα... χαμογελάς πονηρά, βλέπω! Ουπς!! Τον έχυσα λίγο, αλλά μη σε μέλλει... γούρι λένε, λεφτά θα πάρεις! Όχι, καλέ! Δεν κάνουμε πρόποση με καφέ, διότι θεωρείται γρουσουζιά, μιας και ο καφές σερβίρεται στις κηδείες!
Κοίτα να δεις τι άλλο θυμήθηκα τώρα: το ήξερες εσύ πως, όσο η λεχώνα μένει στο κρεβάτι, προσφέρουν μαζί με το γλυκό και καφέ σε όσους επισκέπτονται το σπίτι για να ευχηθούν, για να μη στερέψει το γάλα της?
Τον είπες, κιόλας! Τον "μελέτησες"? Στάσου, να σου γυρίσω το φλιτζάνι. Καλέ εσύ ήπιες και από το κατακάθι! ΄Απαπα! Κάτσε να δούμε τι θα κάνουμε τώρα... Γυρίζουμε κυκλικά το φλιτζάνι δυο τρεις φορές για να διαλυθεί το κατακάθι και να αλείψει το εσωτερικό του και μετά το αναποδογυρίζουμε στο πιατάκι, ή σε μια χαρτοπετσέτα. Να σου πω ότι σε ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής, αναποδογυρίζουν το φλιτζάνι αμέσως, χωρίς να το περιστρέψουν. Σε αυτή τη θέση το αφήνουμε για περίπου 5 λεπτά, ώσπου να στεγνώσει ο καφές στα τοιχώματα και να σταθεροποιηθούν τα διάφορα σχήματα που έχουν διαμορφωθεί. Τώρα το φλιτζάνι σου είναι έτοιμο να "διαβαστεί".
Η καφεμαντεία, όπως κάθε άλλο "διάβασμα" της μοίρας -της τράπουλας, της παλάμης, της κρυστάλλινης σφαίρας- βασίζεται στη διαίσθηση. Ορισμένοι άνθρωποι την έχουν πιο ανεπτυγμένη από άλλους, όμως όλοι τη διαθέτουν. Απλώς δεν την αξιοποιούν και δεν την έχουν καλλιεργήσει. Πολλοί δεν την πιστεύουν καν.
Διαβάζουμε πάντα το φλιτζάνι με το φως του ήλιου, δηλαδή την ημέρα και το κρατάμε με το αριστερό χέρι. Ο καφές πρέπει να είναι ελληνικός (ή τούρκικος, δεν θα τα... χαλάσουμε στην εθνικότητα). Καλό είναι να το έχει γυρίσει μόνος του ο ενδιαφερόμενος και να έχει "μελετήσει" το θέμα που τον ενδιαφέρει. Δεν λέμε ποτέ το φλιτζάνι όταν έχουμε πένθος, ωστόσο κάποιοι ισχυρίζονται πως την Μεγάλη Παρασκευή διαβάζετε το καλύτερο φλιτζάνι. Πίνουμε τον καφέ μας με ηρεμία και χωρίς βιασύνη, ή αν δεν θέλουμε να τον πιούμε, πίνουμε μόνο 3 γουλιές.
Η καφεμαντεία, όπως κάθε άλλο "διάβασμα" της μοίρας -της τράπουλας, της παλάμης, της κρυστάλλινης σφαίρας- βασίζεται στη διαίσθηση. Ορισμένοι άνθρωποι την έχουν πιο ανεπτυγμένη από άλλους, όμως όλοι τη διαθέτουν. Απλώς δεν την αξιοποιούν και δεν την έχουν καλλιεργήσει. Πολλοί δεν την πιστεύουν καν.
Διαβάζουμε πάντα το φλιτζάνι με το φως του ήλιου, δηλαδή την ημέρα και το κρατάμε με το αριστερό χέρι. Ο καφές πρέπει να είναι ελληνικός (ή τούρκικος, δεν θα τα... χαλάσουμε στην εθνικότητα). Καλό είναι να το έχει γυρίσει μόνος του ο ενδιαφερόμενος και να έχει "μελετήσει" το θέμα που τον ενδιαφέρει. Δεν λέμε ποτέ το φλιτζάνι όταν έχουμε πένθος, ωστόσο κάποιοι ισχυρίζονται πως την Μεγάλη Παρασκευή διαβάζετε το καλύτερο φλιτζάνι. Πίνουμε τον καφέ μας με ηρεμία και χωρίς βιασύνη, ή αν δεν θέλουμε να τον πιούμε, πίνουμε μόνο 3 γουλιές.
Τα σύμβολα που εμφανίζονται αριστερά από το χερούλι αφορούν το παρελθόν. Η πλευρά του φλιτζανιού στην οποία βρίσκεται το χερούλι αντιστοιχεί στην προσωπική μας ζωή, ενώ η απέναντι πλευρά αντιστοιχεί στην κοινωνική ζωή και στα απρόοπτα. Στη βάση διαβάζεται η καρδιά του ατόμου (διάθεση, συναισθήματα). Στο τέλος του "διαβάσματος" συνηθίζεται από ορισμένους το "άνοιγμα της καρδιάς". Το άτομο, δηλαδή, που του διαβάζεις το φλιτζάνι, ακουμπά τον αντίχειρά του στον πάτο και κάνει μια μικρή περιστροφική κίνηση προς τα δεξιά, αφήνοντας ένα ίχνος στο φλιτζάνι. Αυτό μπορεί να δώσει μια εν κατακλείδι ερμηνεία για τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Τα γράμματα αφορούν ένα άτομο του οποίου το όνομα ή το επίθετο ξεκινά από το αντίστοιχο γράμμα, ενώ οι αριθμοί, ανάλογα τη θέση τους, μπορεί να σημαίνουν ημέρες, μήνες ή ακόμα και ημερομηνίες. Ανάλογα με τη θέση του συμβόλου μέσα στο φλιτζάνι είναι δυνατόν να καταλάβουμε πόσο κοντινό ή μακρινό είναι το γεγονός. Το πάνω μέρος προς το χείλος του φλιτζανιού απεικονίζει το εγγύς μέλλον, ενώ όσο προχωρούμε κυκλικά προς τη βάση τα γεγονότα απομακρύνονται χρονικά.
Φλιτζάνι με κομμάτια ξεραμένου σκούρου "ντελβέ" (κατακάθι), ειδικά όταν παρατηρούνται στο περίγραμμα, θεωρείται στενάχωρο και δυσάρεστο, σε αντίθεση μ΄ ένα φλιτζάνι με καλή αναλογία καφέ και ξεκάθαρων λευκών σχημάτων. Γενικά, όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα σύμβολα, τόσο περισσότερη καλοτυχία σε περιμένει. Αν δεν είναι ευδιάκριτα, τότε σε περιμένουν δυσκολίες και εμπόδια. Λευκές γραμμές που διασχίζουν κάθετα η διαγώνια το φλιτζάνι και καταλήγουν στο χείλος του ή ακόμα και έξω απ΄αυτό, συμβολίζουν δρόμο, σύντομο ή μακρινό, ανάλογα το μέγεθός τους. Αν οι γραμμές αυτές διακόπτονται σε οποιοδήποτε σημείο τους, τότε ο δρόμο αυτός θεωρείται... εμποδισμένος και δεν θα πραγματοποιηθεί.
Φλιτζάνι με κομμάτια ξεραμένου σκούρου "ντελβέ" (κατακάθι), ειδικά όταν παρατηρούνται στο περίγραμμα, θεωρείται στενάχωρο και δυσάρεστο, σε αντίθεση μ΄ ένα φλιτζάνι με καλή αναλογία καφέ και ξεκάθαρων λευκών σχημάτων. Γενικά, όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα σύμβολα, τόσο περισσότερη καλοτυχία σε περιμένει. Αν δεν είναι ευδιάκριτα, τότε σε περιμένουν δυσκολίες και εμπόδια. Λευκές γραμμές που διασχίζουν κάθετα η διαγώνια το φλιτζάνι και καταλήγουν στο χείλος του ή ακόμα και έξω απ΄αυτό, συμβολίζουν δρόμο, σύντομο ή μακρινό, ανάλογα το μέγεθός τους. Αν οι γραμμές αυτές διακόπτονται σε οποιοδήποτε σημείο τους, τότε ο δρόμο αυτός θεωρείται... εμποδισμένος και δεν θα πραγματοποιηθεί.
Έλα παρεάκι, ομολόγησε το πως σου κέντρισα την περιέργεια με όλα αυτά κι ας ισχυρίζεσαι πως δεν πιστεύεις... Δεν φταίω εγώ, όμως! Ας είναι καλά η Πέτρα και το παιχνίδι της Το ταξίδι ενός φλιτζανιού. Ναι, σου λέω! Πέρασε να διαβάσεις τα ταξιδιάρικα φλιτζάνια της και θα με θυμηθείς!
Για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας... Αν μπορείς να διαβάσεις το δικό σου φλιτζάνι? Πολλοί ισχυρίζονται πως δεν μπορείς. Όχι πως είναι απαγορευτικό ή αδύνατο, αλλά επειδή δεν θα είναι αμερόληπτη η κρίση σου μιας και αφορά τον εαυτό σου. Έτσι, λοιπόν, θα δεις αυτό που θέλεις να πιστεύεις ή φοβάσαι...
* Το πρώτο ελληνικό καφενείο άνοιξε στο Ναύπλιο, μόλις απελευθερώθηκε η πόλη. Στην Αθήνα, πολύ πριν η πόλη ανακηρυχθεί πρωτεύουσα του νέου κράτους, το πρώτο καφενείο ίδρυσε ένας Βαυαρός, το ονομαστό το ονομαστό "Πράσινο Δενδρί", στην Ιερά Οδό. Μετά την ανακήρυξή της σε πρωτεύουσα, άνοιξε και το περίφημο καφενείο "Η Ωραία Ελλάς", στη συμβολή των οδών Ερμού και Αιόλου, το οποίο έγινε σημείο συγκέντρωσης όλων των διάσημων προσωπικοτήτων του καιρού.
Έως τις αρχές του 20ου αιώνα τα καφενεία κάνουν και τη δουλειά του καφεκόπτη, δηλαδή προμηθεύονται πράσινο ακατέργαστο καφέ και αφού τον καβουρδίσουν, τον αλέθουν σε μικρούς χειροκίνητους μύλους. Το καβούρδισμα γίνεται μέσα σε ειδικά τηγάνια που είναι καλυμμένα με μεταλλικό καπάκι και έχουν χερούλι για το συνεχές ανακάτεμα του καφέ.
Μέχρι το 1900 περίπου δεν υπάρχουν ειδικά καταστήματα για την πώληση του καφέ. Η εισαγωγή γίνεται από εισαγωγείς ειδών Γενικού Εμπορίου μαζί με την ζάχαρη, το κακάο, το τσάι και άλλα είδη διατροφής.
* Πρωταθλητές στην ετήσια κατανάλωση καφέ είναι οι Φιλανδοί και οι Νορβηγοί με 10 κιλά?
Για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας... Αν μπορείς να διαβάσεις το δικό σου φλιτζάνι? Πολλοί ισχυρίζονται πως δεν μπορείς. Όχι πως είναι απαγορευτικό ή αδύνατο, αλλά επειδή δεν θα είναι αμερόληπτη η κρίση σου μιας και αφορά τον εαυτό σου. Έτσι, λοιπόν, θα δεις αυτό που θέλεις να πιστεύεις ή φοβάσαι...
Το ξέρατε ότι…
* Το πρώτο ελληνικό καφενείο άνοιξε στο Ναύπλιο, μόλις απελευθερώθηκε η πόλη. Στην Αθήνα, πολύ πριν η πόλη ανακηρυχθεί πρωτεύουσα του νέου κράτους, το πρώτο καφενείο ίδρυσε ένας Βαυαρός, το ονομαστό το ονομαστό "Πράσινο Δενδρί", στην Ιερά Οδό. Μετά την ανακήρυξή της σε πρωτεύουσα, άνοιξε και το περίφημο καφενείο "Η Ωραία Ελλάς", στη συμβολή των οδών Ερμού και Αιόλου, το οποίο έγινε σημείο συγκέντρωσης όλων των διάσημων προσωπικοτήτων του καιρού.
Μέχρι το 1900 περίπου δεν υπάρχουν ειδικά καταστήματα για την πώληση του καφέ. Η εισαγωγή γίνεται από εισαγωγείς ειδών Γενικού Εμπορίου μαζί με την ζάχαρη, το κακάο, το τσάι και άλλα είδη διατροφής.
* Πρωταθλητές στην ετήσια κατανάλωση καφέ είναι οι Φιλανδοί και οι Νορβηγοί με 10 κιλά?
* Στην Ελλάδα ο μέσος χρόνος παραμονής στην καφετέρια είναι τα 40 λεπτά, δηλαδή ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη?
* Υπολογίζεται ότι η διαδικασία ετοιμασίας ενός ροφήματος καφέ επαναλαμβάνεται παγκοσμίως περισσότερες από 400 δισεκατομμύρια φορές το χρόνο?
* Ο ακριβότερος καφές είναι ο ινδονησιακός Kopi Luwak, που κοστίζει μέχρι και 1.400 δολάρια το κιλό? Οι σπόροι του συλλέγονται από τα… περιττώματα ενός τρωκτικού, του Μαραπάτι, του οποίου οι διεργασίες χώνεψης δίνουν στους κόκκους του καφέ μια σπάνια γεύση!
* Τέλος, με τόση ανάλυση που σας έκανα, νομίζω πλέον, πως βρήκα τι επάγγελμα θ΄ακολουθήσω, αν αποφασίσω να εγκαταλείψω τις τωρινές μου ασχολίες! Μπορείτε, ελεύθερα, να με έχετε στα υπόψιν... ((•‿•)))