25 Οκτωβρίου 2015

Της μοίρας τα μελλούμενα - Το ταξίδι ενός φλιτζανιού.


     Έλα κάθισε, παρεάκι! Σου έχω αχνιστό καφεδάκι στη χόβολη, σερβιρισμένο σε μπακιρένιο μπρίκι, λουκούμι, μοσχομυριστά κουλουράκια κανέλας και... κους-κους. Έλα μου και θα σου μάθω πως να βλέπεις τα μελλούμενα!. Αχα... χαμογελάς πονηρά, βλέπω! Ουπς!! Τον έχυσα λίγο, αλλά μη σε μέλλει... γούρι λένε, λεφτά θα πάρεις! Όχι, καλέ! Δεν κάνουμε πρόποση με καφέ, διότι θεωρείται γρουσουζιά, μιας και ο καφές  σερβίρεται στις κηδείες!


     Κοίτα να δεις τι άλλο θυμήθηκα τώρα: το ήξερες εσύ πως, όσο η λεχώνα μένει στο κρεβάτι, προσφέρουν μαζί με το γλυκό και καφέ σε όσους επισκέπτονται το σπίτι για να ευχηθούν, για να μη στερέψει το γάλα της?


     Τον είπες, κιόλας! Τον "μελέτησες"? Στάσου, να σου γυρίσω το φλιτζάνι. Καλέ εσύ ήπιες και από το κατακάθι! ΄Απαπα! Κάτσε να δούμε τι θα κάνουμε τώρα... Γυρίζουμε κυκλικά το φλιτζάνι δυο τρεις φορές για να διαλυθεί το κατακάθι και να αλείψει το εσωτερικό του και μετά το αναποδογυρίζουμε στο πιατάκι, ή σε μια χαρτοπετσέτα. Να σου πω ότι σε ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής, αναποδογυρίζουν το φλιτζάνι αμέσως, χωρίς να το περιστρέψουν. Σε αυτή τη θέση το αφήνουμε για περίπου 5 λεπτά, ώσπου να στεγνώσει ο καφές στα τοιχώματα και να σταθεροποιηθούν τα διάφορα σχήματα που έχουν διαμορφωθεί. Τώρα το φλιτζάνι σου είναι έτοιμο να "διαβαστεί".


     Η καφεμαντεία, όπως κάθε άλλο "διάβασμα" της μοίρας -της τράπουλας, της παλάμης, της κρυστάλλινης σφαίρας- βασίζεται στη διαίσθηση. Ορισμένοι άνθρωποι την έχουν πιο ανεπτυγμένη από άλλους, όμως όλοι τη διαθέτουν. Απλώς δεν την αξιοποιούν και δεν την έχουν καλλιεργήσει. Πολλοί δεν την πιστεύουν καν.

     Διαβάζουμε πάντα το φλιτζάνι με το φως του ήλιου, δηλαδή την ημέρα και το κρατάμε με το αριστερό χέρι. Ο καφές πρέπει να είναι ελληνικός (ή τούρκικος, δεν θα τα... χαλάσουμε στην εθνικότητα). Καλό είναι να το έχει γυρίσει μόνος του ο ενδιαφερόμενος και να έχει "μελετήσει" το θέμα που τον ενδιαφέρει. Δεν λέμε ποτέ το φλιτζάνι όταν έχουμε πένθος, ωστόσο κάποιοι ισχυρίζονται πως την Μεγάλη Παρασκευή διαβάζετε το καλύτερο φλιτζάνι. Πίνουμε τον καφέ μας με ηρεμία και χωρίς βιασύνη, ή αν δεν θέλουμε να τον πιούμε, πίνουμε μόνο 3 γουλιές.


     Τα σύμβολα που εμφανίζονται αριστερά από το χερούλι αφορούν το παρελθόν. Η πλευρά του φλιτζανιού στην οποία βρίσκεται το χερούλι αντιστοιχεί στην προσωπική μας ζωή, ενώ η απέναντι πλευρά αντιστοιχεί στην κοινωνική ζωή και στα απρόοπτα. Στη βάση διαβάζεται η καρδιά του ατόμου (διάθεση, συναισθήματα). Στο τέλος του "διαβάσματος" συνηθίζεται από ορισμένους το "άνοιγμα της καρδιάς". Το άτομο, δηλαδή, που του διαβάζεις το φλιτζάνι, ακουμπά τον αντίχειρά του στον πάτο και κάνει μια μικρή περιστροφική κίνηση προς τα δεξιά, αφήνοντας ένα ίχνος στο φλιτζάνι. Αυτό μπορεί να δώσει μια εν κατακλείδι ερμηνεία για τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.


     Τα γράμματα αφορούν ένα άτομο του οποίου το όνομα ή το επίθετο ξεκινά από το αντίστοιχο γράμμα, ενώ οι αριθμοί, ανάλογα τη θέση τους, μπορεί να σημαίνουν ημέρες, μήνες ή ακόμα και ημερομηνίες. Ανάλογα με τη θέση του συμβόλου μέσα στο φλιτζάνι είναι δυνατόν να καταλάβουμε πόσο κοντινό ή μακρινό είναι το γεγονός. Το πάνω μέρος προς το χείλος του φλιτζανιού απεικονίζει το εγγύς μέλλον, ενώ όσο προχωρούμε κυκλικά προς τη βάση τα γεγονότα απομακρύνονται χρονικά.

     Φλιτζάνι με κομμάτια ξεραμένου σκούρου "ντελβέ" (κατακάθι), ειδικά όταν παρατηρούνται στο περίγραμμα, θεωρείται στενάχωρο και δυσάρεστο, σε αντίθεση μ΄ ένα φλιτζάνι με καλή αναλογία καφέ και ξεκάθαρων λευκών σχημάτων. Γενικά, όσο πιο ξεκάθαρα είναι τα σύμβολα, τόσο περισσότερη καλοτυχία σε περιμένει. Αν δεν είναι ευδιάκριτα, τότε σε περιμένουν δυσκολίες και εμπόδια. Λευκές γραμμές που διασχίζουν κάθετα η διαγώνια το φλιτζάνι και καταλήγουν στο χείλος του ή ακόμα και έξω απ΄αυτό, συμβολίζουν δρόμο, σύντομο ή μακρινό, ανάλογα το μέγεθός τους. Αν οι γραμμές αυτές διακόπτονται σε οποιοδήποτε σημείο τους, τότε ο δρόμο αυτός θεωρείται... εμποδισμένος και δεν θα πραγματοποιηθεί.


     Έλα παρεάκι, ομολόγησε το πως σου κέντρισα την περιέργεια με όλα αυτά κι ας ισχυρίζεσαι πως δεν πιστεύεις... Δεν φταίω εγώ, όμως! Ας είναι καλά η Πέτρα και το παιχνίδι της Το ταξίδι ενός φλιτζανιού. Ναι, σου λέω! Πέρασε να διαβάσεις τα ταξιδιάρικα φλιτζάνια της και θα με θυμηθείς!
Για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας... Αν μπορείς να διαβάσεις το δικό σου φλιτζάνι? Πολλοί ισχυρίζονται πως δεν μπορείς. Όχι πως είναι απαγορευτικό ή αδύνατο, αλλά επειδή δεν θα είναι αμερόληπτη η κρίση σου μιας και αφορά τον εαυτό σου. Έτσι, λοιπόν, θα δεις αυτό που θέλεις να πιστεύεις ή φοβάσαι...


Το ξέρατε ότι…

* Το πρώτο ελληνικό καφενείο άνοιξε στο Ναύπλιο, μόλις απελευθερώθηκε η πόλη. Στην Αθήνα, πολύ πριν η πόλη ανακηρυχθεί πρωτεύουσα του νέου κράτους, το πρώτο καφενείο ίδρυσε ένας Βαυαρός, το ονομαστό το ονομαστό "Πράσινο Δενδρί", στην Ιερά Οδό. Μετά την ανακήρυξή της σε πρωτεύουσα, άνοιξε και το περίφημο καφενείο "Η Ωραία Ελλάς", στη συμβολή των οδών Ερμού και Αιόλου, το οποίο έγινε σημείο συγκέντρωσης όλων των διάσημων προσωπικοτήτων του καιρού. 
Έως τις αρχές του 20ου αιώνα τα καφενεία κάνουν και τη δουλειά του καφεκόπτη, δηλαδή προμηθεύονται πράσινο ακατέργαστο καφέ και αφού τον καβουρδίσουν, τον αλέθουν σε μικρούς χειροκίνητους μύλους. Το καβούρδισμα γίνεται μέσα σε ειδικά τηγάνια που είναι καλυμμένα με μεταλλικό καπάκι και έχουν χερούλι για το συνεχές ανακάτεμα του καφέ.
Μέχρι το 1900 περίπου δεν υπάρχουν ειδικά καταστήματα για την πώληση του καφέ. Η εισαγωγή γίνεται από εισαγωγείς ειδών Γενικού Εμπορίου μαζί με την ζάχαρη, το κακάο, το τσάι και άλλα είδη διατροφής.

* Πρωταθλητές στην ετήσια κατανάλωση καφέ είναι οι Φιλανδοί και οι Νορβηγοί με 10 κιλά?

* Στην Ελλάδα ο μέσος χρόνος παραμονής στην καφετέρια είναι τα 40 λεπτά, δηλαδή ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη?

* Υπολογίζεται ότι η διαδικασία ετοιμασίας ενός ροφήματος καφέ επαναλαμβάνεται παγκοσμίως περισσότερες από 400 δισεκατομμύρια φορές το χρόνο?

* Ο ακριβότερος καφές είναι ο ινδονησιακός Kopi Luwak, που κοστίζει μέχρι και 1.400 δολάρια το κιλό? Οι σπόροι του συλλέγονται από τα… περιττώματα ενός τρωκτικού, του Μαραπάτι, του οποίου οι διεργασίες χώνεψης δίνουν στους κόκκους του καφέ μια σπάνια γεύση!

                                         

* Τέλος, με τόση ανάλυση που σας έκανα, νομίζω πλέον, πως βρήκα τι επάγγελμα θ΄ακολουθήσω, αν αποφασίσω να εγκαταλείψω τις τωρινές μου ασχολίες! Μπορείτε, ελεύθερα, να με έχετε στα υπόψιν... ((•‿•)))


           Υ.Γ. Όλες οι φωτογραφίες της ανάρτησης είναι δανεισμένες από το διαδίκτυο.

21 Οκτωβρίου 2015

Liebster Award - discover new blogs και μίνι συνέντευξη...


     ΄Έχω ίσως αναφέρει και στο παρελθόν, πως η απόδοση ενός βραβείου, είτε στο χώρο των bloggers είτε ως γενικότερος θεσμός, αποτελεί μια προτροπή, μια ώθηση προς το καλύτερο, ένας σεβασμός και μια εκτίμηση στη δουλειά του ατόμου που αποδίδεται. Με αυτό το σκεπτικό, αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο ιδιαίτερα τιμητική είναι -αν μη τι άλλο- η απονομή του.

      Το Liebster Award-discover new blogs είναι μια αλυσίδα αγάπης, ένας εμπνευσμένος τρόπος για να γίνονται γνωστά νέα blogs σε περισσότερους αναγνώστες, ένα βραβείο που δίνεται από bloggers σε bloggers και συγκεκριμένα σε blogs που οι followers τους είναι λιγότεροι από 200-300. Μου το απένειμε πριν λίγες ημέρες η Μαμά πρωτάρα, την οποία ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτό το ευχάριστο ξάφνιασμα, όσο και για το ότι είμαι μέσα στις αγαπημένες επιλογές της!


     Οι κανόνες του βραβείου είναι οι εξής: 

1. Ευχαριστείτε τον blogger που σας έχει προτείνει και θα αναρτάτε τη διεύθυνση του blog του. Συμπεριλάβετε στην ανάρτησή σας το εικονίδιο του Liebster award είτε με αντιγραφή και επικόλληση, είτε χρησιμοποιώντας το σαν widget ή gadget.
2. Απαντήστε σε 10 ερωτήσεις που θα σας θέσει ο blogger o οποίος σας απένειμε το βραβείο.
3. Προτείνετε άλλα 10 blogs με λιγότερους από 200-300 followers και συντάξτε μία λίστα ερωτήσεων για τα blog αυτά που οι κάτοχοι τους θα πρέπει να απαντήσουν.
4. Αναρτήστε την υποψηφιότητα για το βραβείο σε κάθε ένα από τα 10 blogs που έχετε επιλέξει και παρέχετε ένα link του post σας ώστε να ενημερωθούν οι κάτοχοι σχετικά το βραβείο Liebster σε περίπτωση που δεν το γνωρίζουν.



     Και οι ερωτήσεις που μου έθεσε ακολουθούν μαζί με τις απαντήσεις τους:

1. Πώς και γιατί ξεκίνησες το blogging; Σαφή απάντηση δεν έχω. Σχετίζεται σίγουρα με την τάση μου να πειραματιστώ με το καινούριο, με τη διάθεσή μου για παιγνίδι και δημιουργία, που το μοιράζομαι σιωπηλά με πολλούς άλλους. Στην αρχή έγραφα για πλάκα, μετά έγινε επιθυμία που, σύντομα, μετατράπηκε σε ευχαρίστηση για τον προσωπικό μου χώρο και την επαφή με τους αναγνώστες μου.

2. Θα άλλαζες κάτι στο blog σου και τι; Ένα blog απαιτεί χρόνο και σε παρασύρει στους ρυθμούς του. Θέλω και προσπαθώ ν΄αλλάξω τον χρόνο που ασχολούμαι με αυτό. Είναι πολύ λιγότερος, από αυτόν που πραγματικά θα ήθελα.

3. Υπάρχει κάτι που δεν σου αρέσει στο blogging και τι είναι αυτό; Το blogging είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο και μάλιστα δωρεάν! Όταν γίνεται σωστή χρήση από όλους μας, γράφοντες, αναγνώστες και σχολιαστές, τότε σίγουρα κάτι καλό αφήνει πίσω του. Ωστόσο, επειδή είναι κι αυτό μια μικρογραφία της κοινωνίας, ή -αν θέλεις- μια αυτοδύναμη κοινωνία από μόνο του, δεν μου αρέσει να γράφονται άσχημα, επιθετικά, μαύρα κείμενα και πολύ περισσότερο, σχόλια. Δεν μου αρέσει, επίσης, ο δογματισμός και η μονομέρεια, αλλά και η οικειοποίηση της προσωπικής ή πνευματικής δημιουργίας άλλου.

4. Τι σχέση έχεις με τους αναγνώστες σου; Πιστεύω πως οι αληθινές σχέσεις αντέχουν στο χρόνο, στην απόσταση, αλλά και στην σιωπή. Θα ήθελα να είναι έτσι και με τους αναγνώστες μου. Μέσα από το blog απέκτησα πολύτιμους φίλους που μοιράζομαι τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες σκέψεις, αλλά και ακριβώς αντίθετες μα τόσο ενδιαφέρουσες, πράγμα σημαντικό που βοηθάει στο δικό μου προσωπικό πολύπλευρο ταξίδι της εξέλιξης.

5. Bloggάρεις επαγγελματικά, κι αν όχι θα ήθελες; Δεν bloggάρω επαγγελματικά και δεν το έχω σκεφτεί καν, μέχρι τώρα.

6. Τι σε ενθουσιάζει πραγματικά; το "Μαζί" κάποιων ανθρώπων.

7. Τι είναι αυτό που κάνεις καλύτερα; Εννοώ κάθε λέξη που δεν είπα.

8. Τι θα άλλαζες στην ζωή σου; Να μπορούσα να τηρήσω τις υποσχέσεις που διαρκώς μου δίνω.

9. Ποιος ο μεγαλύτερος σου φόβος; Να χάσω τα χαμόγελα όλων όσων αγάπησα.

10. Πως θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου σαν γονιό; Γηράσκω αεί διδασκόμενος!! Το θέμα είναι να... τολμάς. Γιατί, για όλα τα όμορφα πράγματα στην ζωή, πρέπει να ξέρεις να ελίσσεσαι και να... τζογάρεις.


     Θα με συγχωρέσετε που δεν θα προσκαλέσω συγκεκριμένους φίλους bloggers για την παραλαβή του βραβείου, μιας και δεν γνωρίζω ποιοι το έχετε ήδη παραλάβει. Ωστόσο, με μεγάλη μου χαρά το παραδίδω σε όποια φίλη ή φίλο θα ήθελε να το αποδεχτεί και να παίξει με τις ίδιες ερωτήσεις. Προσωπικά, σας αγαπώ και σας βραβεύω όλους, ανεξαιρέτως, στην καρδιά μου!

8 Οκτωβρίου 2015

Μήπως κέρδισες?


     Αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τη συμμετοχή σας και τις συγκινητικές ευχές σας στο giveaway για τα 4 χρόνια του blog μου και σας κεράσω λαχταριστά γλυκάκια (cupcakes) για τα.διαδικτυακά μου γενέθλια...


ήρθε η ώρα να σας δείξω τα 2 δωράκια που ετοίμασα για την κλήρωση κι ελπίζω να σας αρέσουν.
  • Πλεκτά με νάϋλον κορδονέτο, 4 χαρούμενα φρουτένια σουβέρ, για χρώμα στο τραπέζι:


  • Μικρό τσαντάκι-πορτοφόλι για μικροαντικείμενα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως θήκη για κάρτες:


     Συμμετείχαν όλα τα σχόλια ανεξαιρέτως, εξαιρέθηκαν οι διπλοί σχολιασμοί και τα αποτελέσματα της κλήρωσης πραγματοποιήθηκαν ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια του random.org. Οι τυχερές που αναδείχθηκαν είναι:
     Κυρίες μου, εύχομαι να τα χαρείτε και πάντα το ίδιο τυχερές!!! Περιμένω, όποτε μπορέσετε, τα στοιχεία σας για την αποστολή τους.
   
     Φιλιά πολλά, να είστε όλοι καλά!`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥ .¸¸.•´¯`♥.¸¸¸.•´¯`