25 Μαΐου 2012

Ροζαλία...




       Αυτή είναι η Ροζαλία -μια πάνινη κουκλίτσα, από ανακυκλωμένο ύφασμα- η οποία φόρεσε τα...καλοκαιρινά της και ετοιμάστηκε για να λάβει μέρος στο Ροζ διαγωνισμό του Wandering deer. Μία ροζ κούκλα, όνομα...και πράγμα, δηλαδή!

                                 

19 Μαΐου 2012

"Κρασί" με νεράντζια.

                 
                                             (Υλικά για 4 μπουκάλια των 750ml).                                           
  • 2 φιάλες κόκκινο, ξηρό κρασί
  • 1 φιάλη λευκό, ξηρό κρασί
  • 280 ml λευκό απόσταγμα ή τσίπουρο, χωρίς άρωμα
  • 525 gr καστανή ζάχαρη
  • 37 gr φλούδες νεραντζιών
  • ξύσμα από ένα πορτοκάλι
  • 1 λουβί βανίλια, ανοιγμένο κατά μήκος και κομμένο σε μικρά κομματάκια.

    Εκτέλεση:

     Ψιλοκόβουμε τις φλούδες νεραντζιών και τις στεγνώνουμε για 2 ώρες στο φούρνο, στους 60 βαθμούς C, ανακατεμένες μαζί με το ξύσμα πορτοκαλιού. Αναμειγνύουμε τα υλικά της συνταγής σε μία μεγάλη λεκάνη και τα μοιράζουμε σε 4 μπουκάλια, φροντίζοντας καθώς τα γεμίζουμε να συμπεριλάβουμε απ΄ όλα τα υλικά στο κάθε μπουκάλι.

     Κλείνουμε ερμητικά με έναν φελλό και τα βάζουμε σε μέρος χωρίς υγρασία και φως. Αφήνουμε το "κρασί" να γίνει, για ένα μήνα. Προτού το προσφέρουμε θα πρέπει να το φιλτράρουμε, περνώντας το από λεπτή σίτα.


     Υ.Γ. Επειδή ο χρόνος που χρειάζεται αυτό το κρασί για να "σταθεί" μας περιορίζει αν θέλουμε να το προσφέρουμε σε συγκεκριμένη στιγμή, αν επιλέξετε να το χαρίσετε σε κάποια γιορτή κάνετέ το μαζί με ένα λεπτό σουρωτήρι, που θα επιτρέψει στους φίλους σας να κάνουν ένα μέρος της δουλειάς! Αν, μάλιστα, το γράψετε στην ετικέτα, το κρασί σας θα συνοδεύεται και από... οδηγίες χρήσης!

     Στην υγειά σας, λοιπόν, όπως και να έχει!

13 Μαΐου 2012

Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει....


     Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει. Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε....



"Θεέ μου!",  είπε η Μαμά, "τι έχεις πάθει?"
"Eίμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός και κανείς δε μ΄ αγαπάει", είπε ο μικρός.
"Μικρέ μου", είπε η Μαμά, "όπως και να ΄σαι, εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ".


"Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες και θα μ΄ αγαπούσες?", ρώτησε ο Μικρός.
"Φυσικά", είπε η Μαμά. "Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει"!

"Αν, όμως, γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες...

πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες?"
"Φυσικά", είπε η Μαμά. "Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει"!
"Ό,τι κι αν γίνει?" είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.

"Κι αν ήμουνα κροκόδειλος?"

"Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα", είπε η Μαμά.
"Χαλάει ποτέ η αγάπη;", ρώτησε ο Μικρός.
"Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει? Κι αν ναι, μπορείς -άραγε- να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις?"


"Α, δεν ξέρω",  είπε η Μαμά, "το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα"....
"Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ΄αγαπάς ακόμη?",  είπε ο Μικρός. "Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη?"

      Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό.

Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.

"Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό.

Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά, έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια?"
"Τα βλέπεις, όμως, πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό?
Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει".

     "Θα σ΄αγαπώ ό,τι κι αν γίνει" - παιδικό παραμύθι της Debi Gliori (Μαμά Αλεπού και το αλεπουδάκι).

9 Μαΐου 2012

Το σύμβολο του Σταυρού.


     "Ακούσατε, χριστιανοί μου, πως πρέπει να γίνεται ο σταυρός και τι σημαίνει. Μας λέγει το Άγιον Eυαγγέλλιον πως η Aγία Τριάς, ο Θεός, δοξάζεται εις τον ουρανόν περισσότερον από τους αγγέλους. Τι πρέπει να κάμεις και εσύ;


      Σμίγεις τα τρία σου δάκτυλα με το δεξιόν σου χέρι και μην ημπορώντας να ανέβεις εις τον ουρανόν να προσκυνήσεις, βάνεις το χέρι σου εις το κεφάλι σου, διατί το κεφάλι σου είναι στρογγυλό  και φανερώνει τον ουρανόν και λέγεις με το στόμα: "Καθώς εσείς οι αγγέλοι δοξάζετε την Αγίαν Τριάδα εις τον ουρανόν, έτσι και εγώ, ως δούλος ανάξιος, δοξάζω και προσκυνώ την Αγίαν Τριάδα. Και καθώς αυτά τα δάκτυλα είναι τρία - είναι ξεχωριστά, είναι  και μαζί -  έτσι είναι και η Αγία Τριάς, τρία πρόσωπα και ένας μόνο Θεός".


     Κατεβάζεις το χέρι σου από το κεφάλι σου και το βάνεις εις την κοιλίαν σου και λέγεις: "Σε προσκυνώ και σε λατρεύω, Κύριέ μου, ότι κατεδέχθεις και ενσαρκώθεις εις την κοιλίαν της Θεοτόκου δια τας αμαρτίας μας".
     Το βάνεις πάλιν εις τον δεξιόν σου ώμον και λέγεις: "Σε παρακαλώ, Θεέ μου, να με συγχωρήσεις και να με βάλεις εις τα δεξιά σου με τους δικαίους...".
     Βάνοντας πάλιν εις τον αριστερόν σου ώμον λέγεις: "Σε παρακαλώ, Κύριέ μου, μη με βάλεις εις τα αριστερά με τους αμαρτωλούς".

     Έπειτα κύπτοντας κάτω εις την γήν: "Σε δοξάζω, Θεέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, ότι, καθώς εβάλθηκες εις τον τάφον, έτσι θα βαλθώ και εγώ".
     Και όταν σηκώνεσαι ορθός, φανερώνεις την Ανάστασιν και λέγεις: "Σε δοξάζω, Κύριέ μου, σε προσκυνώ και σε λατρεύω, πως αναστήθηκες από τους νεκρούς δια να μας χαρίσεις την ζωήν την αιώνιον".
     Αυτό σημαίνει ο Πανάγιος σταυρός".....


                                                                   Του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού - πηγή: εδώ

     Υ.Γ. Ένα, ακόμη, συρτάρι για την Έκθεση της Μονής Λαζαριστών. Ρένα κι αυτό δικό σου!

4 Μαΐου 2012

Άλογα περήφανα οι επιθυμίες μου...


     Έχει πνεύμα από το Βορρά. Δύναμη από το Νότο. Ταχύτητα από την Ανατολή και εξυπνάδα από τη Δύση. Σύμφωνα με μύθο των Βεδουίνων, ο Αλλάχ δημιούργησε το άλογο από τους 4 ανέμους...


     Όταν ο Θεός δημιούργησε το Άλογο, είπε σε αυτό το μοναδικό πλάσμα: "Σ΄ έπλασα, όπως δεν έχω δημιουργήσει κανένα άλλο! Εσύ θα μεταφέρεις τους φίλους μου στην πλάτη σου. Η σέλα σου θα είναι το κάθισμα για την προσευχή προς εμένα. Κι εσύ θα πετάς χωρίς φτερά και θα κατακτάς χωρίς να κρατάς ξίφος..." (από το Κοράνι).


     Το άλογό μου είναι λευκό, σαν το φως.... Σαν τα όνειρα που κάναμε παιδιά... Σαν τον Ήλιο που ανατέλλει κάθε μέρα...! Γρήγορο, σαν τον δυνατό άνεμο που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του! Ατίθασο, περήφανο, σαν τις επιθυμίες και τα "θέλω"... Είναι η Νεφέλη και δεν μου ήταν καθόλου εύκολο να την περιορίσω σ΄ ένα...συρτάρι!


     Της εξήγησα, όμως, το λόγο και τελικά, το αποδέχτηκε με μεγάλη της χαρά:


     Η Νεφέλη θα ταξιδέψει για Θεσσαλονίκη, στην Έκθεση της Μονής Λαζαριστών, με θέμα τα "Παλιά Συρτάρια" και θα βρεθεί στις 18/5 ανάμεσα σε πολλές άλλες, υπέροχες δημιουργίες! Ρένα, σ΄ευχαριστούμε πάρα πολύ, για την πρόκληση και το κίνητρο!

 

                         ΑΛΟΓΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ - Μίλτος Σαχτούρης.

                                   Άλογα περήφανα
                                           οι επιθυμίες μου
                                           γονάτισαν κάθισαν χάμω
                                           η πόλη όλη βάφτηκε στο σκοτάδι
                                           μόνο τρεις άνθρωποι περπάτησαν
                                           ο ένας πήγε να βρει το Θεό
                                           ο άλλος πήγε να βρει το Διάβολο
                                           και ο τρίτος πήγε να βρει το Κενό.

                                                                                             (Από τη συλλογή: "Έκτοτε").